25 VVGZ-KRANT Het is een beeld dat vele Vogels zullen herkennen langs de lijn op sportpark de Noord. Zittend op het kenmerkende klapstoeltje en turend door de lens van zijn toestel. Niet geheel toevallig schiet hij vaak plaatjes van kleinzoon Mike Zagwijn, speler van de A-selectie. Rijk Baijens is inmiddels 85 lentes jong maar weet nog altijd van geen ophouden. In gesprek met de VVGZ-huisfotograaf. RIJK BAIJENS HOE IS DE BANDMET VVGZ ONTSTAAN? Rijk: “Hoewel ik geboren ben in Dordrecht ben ik al op jonge leeftijd in Zwijndrecht terecht gekomen. Daar werkte ik bij de metaalfabriek en trapte ik tussen de middag regelmatig een balletjemet collega’s. Een vanhen, Kamerman genaamd, voetbalde destijds bij VVGZ en spoorde mij aan om er ook te komen spelen. Toen ben ik lid geworden en kwam ik in de senioren terecht, ik was toen een jaar of 17-18. Uiteindelijk heb ik ook een paar wedstrijdjes in het 1e gespeeld, onder de toenmalige trainer Dirk Kloot. Mijn teamgenoten waren onder andere Piet den Otter en Johan Alderliesten.” “Ik speelde meestal als rechtsbinnen, wat toen nog gebruikelijk was. We speelden met een spil, in wat men nu een 3-2-5 systeem zou noemen. Ik heb nooit ergens in de jeugd gespeeld, maar voetbalde wel met vrienden en we speelden met het bedrijf vaak onderling voetbal (het zogenaamde Zomeravondvoetbal). Bij VVGZ speelde ik op zaterdag, maar door omstandigheden ben ik op zondag gaan voetballen. Ik ben toen naar DVV Merwede in Dordt gegaan waar ik lange tijd heb gevoetbald. Als voetballer was ik een type als mijn kleinzoon Mike, ik ging altijd lekker de duels in. Met als gevolg dat ik elke keer geblesseerd raakte. Mijn baas gaf toen aan dat dit niet samengingmet het werk. Toen is VVGZ uit beeld geraakt.” HOE GING HET VERDER? “Via het werk kreeg ik een woning in Zwijndrecht. Later - de hobby van mijn vrouw en ik was antiek verzamelen - kreeg ik de kans om een antiekwinkel te huren aan de Rotterdamseweg in Zwijndrecht. Al na 3 maanden vroeg de eigenaar of ik het pand (2 woonhuizen en 2 winkels) wilde overkopen en dat heb ik toen gedaan. Dat was in 1979, uiteindelijk heb ik de winkel tot 1997 gehad. Dat was de mooiste tijd van mijn leven, een geweldig leuke buurt. Ik woon nog altijd in Zwijndrecht.” HOE IS VVGZ UITEINDELIJKWEER OP UWPAD GEKOMEN? “Dat ging via mijn dochter Ageeth, zij woonde met haar gezin vlakbij VVGZ. Toen Mike een jaar of 6 was ging hij bij VVGZ voetballen en Ageeth zette zich actief in als vrijwilligster voor de club en heeft lang achter de bar gestaan. Zij stond ook vaak langs de lijn te kijken en ging toen ook foto’s maken, Ageeth is daar als eerste mee begonnen. Vanaf die tijd kwam ik weer op VVGZ om naar de jongens te kijken en ben ikmeer enmeer gaan fotograferen. Dat wilde ik graag, het zijnmooie herinneringen. Ik heb sindsdien alles bewaard, heb alle foto’s en filmpjes vanaf 2002. Zo ook het kampioenschap van Mike in de C1, onder Ronald Hak en Jan den Haring. Een geweldig seizoen, met teamgenoten als Mike Roodhorst, Darlison Gerardus en Jerrel van der Zeeuw.” WIE ZIET U GRAAG VOOR DE CAMERA VERSCHIJNEN? “Van oudsher krijgt het 1e elftal veel belangstelling. Ik vind het leuker om ook de andere elftallen aandacht te geven en op de foto te zetten. Zij waarderen dat ook enorm. Zo heb ik onder andere het 4e, 5e, 7e en 9e gefotografeerd. Ik houd in de gaten of er belangrijke wedstrijden zijn, bijvoorbeeld een derby of een kampioenswedstrijd. Maar ook familiedagen als de slotdag, en natuurlijk de wedstrijden vanmijn kleinzoons Mike en zijn jongere broertje Rick. Dat vind ik nou leuk om te doen. Rick heeft helaas meer fysieke malheur gekend, na 2 kruisbandblessures en 2 knieoperaties was hij genoodzaakt om te stoppen met voetballen. Hij golft nu met veel plezier. WAAR HAALT U HET MEESTE PLEZIER UIT? “Op momenten krijg je wel waardering. Maar mijn grootste drive is dat ik bij de jongens kan blijven. Ik voel me bij het team horen. En ik wil het blijven doen zolang als het kan. Daarom heb ik nu een klapstoeltje, dat is fijner voor mijn rug. Voorheen gebruikte ik een krukje dat eigenlijk een oud campingtafeltje was. Ik heb het overgeschilderd in VVGZ kleuren, rood en blauw. Deze stond op VVGZ en alleen Jan Boom en ik mochten hem gebruiken. Nu staat hij ongebruikt bij mij thuis.” TOT SLOT, WAT IS VOOR U HET VVGZ-GEVOEL? “Toen ik weer terugkwam bij VVGZ waren de oude knarren er nog gewoon. Dat is hartstikke leuk, dan gaat het over vroeger en komen de wildste verhalen naar boven. En dat er nu jongens in het 1e lopen die ik van kleins af aan ken, de broertjes Swank bijvoorbeeld. Die komen nog altijd naar mij toe, soms maken we een dolletje. Schitterend. Dat is typisch VVGZ, die band heb ik elders niet zo. Mike toen hij scoorde in het eerste. Mike scoort bijna nooit vandaar dat ik trots was dat ik het moment kon vastleggen, aldus Rijk. Tycho Los Winsser Visuals Foto: Rijk Baijens
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=